Na samo nekoliko kilometara od centra Niša, na uzvišenju zvanom Bubanj, nalazi se jedno od najvažnijih mesta stradanja i otpora u Srbiji tokom Drugog svetskog rata.
Na ovom mestu, između 1941. i 1944. godine, nemačke okupacione snage streljale su više od 10.000 ljudi – Srba, Jevreja, Roma, komunista i rodoljuba. Među žrtvama bilo je i mnogo žena i dece.
Masovna streljanja vršena su u tišini, daleko od očiju javnosti, a tela su bacana u prethodno iskopane jame. Bubanj je brzo postao sinonim za brutalnost fašističke represije, ali i za neugaslu borbu naroda za slobodu.
Nakon rata, 1963. godine, na Bubnju je podignut impresivan memorijalni kompleks čije su središnje figure – tri uzdignute pesnice – delo vajara Ivana Sabolića. Spomenik simbolizuje otpor muškarca, žene i deteta, a danas se smatra jednim od najmoćnijih antifašističkih spomenika u bivšoj Jugoslaviji.
Pored monumentalnih pesnica, na Bubnju se nalazi i memorijalna staza sa stihovima pesnika Ivana Vučkovića, koji podsećaju posetioce na tragediju, ali i na snagu duha niškog naroda.
Uprkos velikom istorijskom značaju, spomen-kompleks danas retko posećuju turisti, a lokalne vlasti povremeno apeluju na očuvanje prostora i sećanja. Bubanj i dalje stoji kao tiho podsećanje da sloboda nikada nije bila poklonjena – već izborena po cenu najvećih žrtava.
